เห็นได้ชัดว่าประธานาธิบดีไบเดนไม่ได้รับผิดชอบฝ่ายบริหารอีกต่อไป
ในเย็นวันพฤหัสบดี ศาลฎีกาส่งคำตัดสินสั้นๆ 5-4 คำตัดสินให้ดรูว์ ทิปตันผู้พิพากษาพิจารณาคดีของรัฐบาลกลางที่ทรัมป์แต่งตั้งในเท็กซัส รับผิดชอบการตัดสินใจของกองตรวจคนเข้าเมืองและการบังคับใช้ศุลกากร (ICE) หลายครั้งเกี่ยวกับเป้าหมายที่ผู้อพยพย้ายถิ่นฐาน .
การตัดสินใจส่วนใหญ่เป็นไปตามแนวของพรรค ยกเว้นว่าผู้พิพากษา Amy Coney Barrett เข้าร่วมกับผู้ได้รับการแต่งตั้งจากพรรคประชาธิปัตย์สามคนของศาล
การตัดสินใจในUnited States v. Texasนั้นเกิดขึ้นชั่วคราว แต่ผลลัพธ์ของการตัดสินใจครั้งนี้คือ Tipton จะใช้อำนาจของรัฐมนตรีกระทรวงความมั่นคงแห่งมาตุภูมิอย่างมีประสิทธิภาพอย่าง Alejandro Mayorkas ในการที่เจ้าหน้าที่ ICE จัดลำดับความสำคัญของเวลาได้มากเท่ากับตลอดทั้งปี — และนั่นก็ถือว่าเป็นเช่นนั้น ฝ่ายบริหารของไบเดนมีชัยในที่สุดเมื่อศาลพิจารณาคดีนี้อีกครั้งในฤดูหนาวหน้า
ปัญหาในกรณีนี้คือการตัดสินใจมาตรฐานที่สมบูรณ์แบบของ Mayorkas เมื่อเดือนกันยายนปีที่แล้ว กฎหมายของรัฐบาลกลางกำหนดให้เลขาธิการความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ “ต้องรับผิดชอบ” สำหรับ ” การกำหนดนโยบายและลำดับความสำคัญในการบังคับใช้การเข้าเมือง ” ตามอำนาจนี้ Mayorkas ได้ออกบันทึกถึงรักษาการผู้อำนวยการของ ICEโดยแจ้งเขาว่าหน่วยงานควรจัดลำดับความสำคัญของความพยายามในการบังคับใช้กับผู้อพยพที่ไม่มีเอกสารหรือเคลื่อนย้ายได้ซึ่ง “เป็นภัยคุกคามต่อความมั่นคงของชาติ ความปลอดภัยสาธารณะ สิ่งมีชีวิต.”
เลขาธิการความมั่นคงแห่งมาตุภูมิในขณะนั้นได้ออกบันทึกช่วยจำที่คล้ายกันซึ่งกำหนดลำดับความสำคัญในการบังคับใช้ในปี 2000, 2005, 2010, 2011, 2014 และ 2017
ไม่นานหลังจาก Mayorkas มอบบันทึกช่วยจำของเขา อย่างไรก็ตาม อัยการสูงสุดของเท็กซัสและหลุยเซียน่าของพรรครีพับลิกันก็ไปที่ Tipton ผู้พิพากษาของ Trump ที่มีประวัติว่าได้มอบคำตัดสินที่น่าสงสัยทางกฎหมายซึ่งขัดขวางนโยบายการเข้าเมืองของ Biden โดยขอให้ Tipton ยกเลิกบันทึกของ Mayorkas Tipton บังคับ และคณะอนุรักษนิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งของศาลอุทธรณ์ศาลสหรัฐฯ สำหรับรอบที่ 5 อนุญาตให้คำสั่งของ Tipton ยังคงมีผลบังคับใช้
DOJ ขอให้ศาลฎีการักษาคำตัดสินของ Tiptonเป็นการชั่วคราวเพื่อฟื้นฟูการควบคุมของรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งในการบังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลกลางในขณะที่คดีนี้ดำเนินไป แต่ศาลก็ปฏิเสธ และมันก็ทำโดยไม่มีคำอธิบาย
นอกจากนี้ คำสั่งของศาลยังประกาศว่าผู้พิพากษาจะรับฟังคดีนี้ในเดือนธันวาคม หลังจากนั้นจะตัดสินว่าคำตัดสินของทิปตันควรถูกยกเลิกอย่างถาวรหรือไม่
นี่ไม่ใช่กรณีใกล้ชิด อย่างน้อยภายใต้กฎหมายที่มีอยู่ ไม่เพียงแต่มีกฎเกณฑ์ของรัฐบาลกลางที่มอบอำนาจให้ Mayorkas อย่างชัดเจน ไม่ใช่ Tipton มีอำนาจในการจัดตั้ง “นโยบายและลำดับความสำคัญในการบังคับใช้กฎหมายคนเข้าเมือง” แต่คำสั่งของ Tipton นั้นไม่สอดคล้องกับหลักคำสอนทางกฎหมายที่เรียกว่า “ดุลยพินิจของอัยการ” หลักคำสอนดังกล่าวให้อำนาจการตัดสินใจแก่ฝ่ายบริหารในการพิจารณาว่าเมื่อใดควรดำเนินการบังคับใช้กับบุคคลที่ถูกกล่าวหาว่าละเมิดกฎหมาย
ศาลฎีกาได้สั่งให้ผู้พิพากษาเช่น Tipton ไม่เต็มใจที่จะคาดเดาคำตัดสินเหล่านี้โดยหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายเป็นครั้งที่สอง ตามที่ศาลจัดขึ้นในHeckler v. Chaney (1985) “การตัดสินใจของหน่วยงานที่จะไม่ดำเนินการบังคับใช้ควรได้รับการสันนิษฐานว่าไม่ได้รับการพิจารณาจากการพิจารณาคดี”
ข้อสันนิษฐานนี้มีความแข็งแกร่งเป็นพิเศษในบริบทการย้ายถิ่นฐาน ศาลได้กล่าวว่า “คุณลักษณะหลักของระบบการกำจัดคือการใช้ดุลยพินิจในวงกว้างของเจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมือง ” แม้หลังจากที่หน่วยงานบังคับใช้ตัดสินใจที่จะดำเนินคดีกับผู้อพยพรายหนึ่ง ศาลได้อธิบายไว้ในReno v. American-Arab Anti-Discrimination Committee (1999) ว่า “มีดุลยพินิจที่จะละทิ้งความพยายาม” และอาจทำเช่นนั้นด้วยเหตุผลหลายประการ รวมถึง “เหตุผลด้านมนุษยธรรมหรือเพียงเพื่อความสะดวกของตนเอง”
ยังคงเป็นไปได้ว่าหลังจากที่ศาลได้ยินคดีนี้ในเดือนธันวาคม ศาลส่วนใหญ่จะลงคะแนนให้ยกเลิกคำสั่งของทิปตันและฟื้นฟูอำนาจตามกฎหมายของนายกเทศมนตรี แม้ว่าจะเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น แต่ก็ยังหมายความว่า Tipton จะได้รับอนุญาตให้ใช้การควบคุมที่ผิดกฎหมายของหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลกลางเป็นเวลาหลายเดือน
มันจะไม่ใช่ครั้งแรกที่สิ่งนี้เกิดขึ้นเช่นกัน เมื่อปีที่แล้ว ผู้พิพากษาของทรัมป์ชื่อ Matthew Kacsmaryk ได้ส่งคำสั่งที่คล้ายกันซึ่งกำหนดให้ฝ่ายบริหารของ Biden คืนสถานะนโยบายการย้ายถิ่นฐานในยุคทรัมป์ที่รู้จักกันในชื่อ “ยังคงอยู่ในเม็กซิโก” แม้ว่าในที่สุดศาลจะตัดสินลงโทษ Kacsmaryk แต่ก็อนุญาตให้คำสั่งของเขายังคงมีผลเป็นเวลา 10 เดือน ปล่อยให้อยู่ในเม็กซิโกคงอยู่ตลอดไป
และแม้กระทั่งหลังจากที่ศาลตัดสินลงโทษ Kacsmaryk มันก็ส่งคดีกลับไปหาเขาด้วยปัญหาทางกฎหมายหลายประการที่ยังไม่ได้รับการแก้ไข อนุญาตให้ Kacsmaryk เข้ายึดการควบคุมนโยบายชายแดนของประเทศส่วนใหญ่อีกครั้ง ถ้าเขาเลือก
ตอนนี้ สถานการณ์ที่ดีที่สุดสำหรับ Mayorkas และสำหรับหลักนิติธรรมในสหรัฐอเมริกาก็คือ ศาลฎีกาจะปฏิบัติต่อคำสั่งของ Tipton เหมือนกับที่มันปฏิบัติต่อ Kacsmaryk ซึ่งอนุญาตให้มีการยึดอำนาจของฝ่ายบริหารของ Biden โดยมิชอบด้วยกฎหมายให้มีผลบังคับต่อไป เพียงเดือนเดียวแทนที่จะถาวร
เจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลกลางอยู่ภายใต้การบังคับบัญชาและการควบคุมของเจ้าหน้าที่ที่มาจากการเลือกตั้ง หรือมีอิสระในการบังคับใช้กฎหมายตามที่พวกเขาเลือก โดยมุ่งเป้าไปที่ผู้คนที่พวกเขาต้องการกำหนดเป้าหมายโดยไม่ได้รับคำแนะนำจากผู้นำที่มาจากการเลือกตั้ง
นั่นคือคำถามพื้นฐานในUnited States v. Texasคดีที่เพิ่งมาถึงศาลฎีกาด้วย ” ใบปะหน้าเงา” ถามว่าฝ่ายบริหารของ Biden สามารถสั่งให้เจ้าหน้าที่ตรวจคนเข้าเมืองและเจ้าหน้าที่บังคับใช้กฎหมายของรัฐบาลกลาง (ICE) ปฏิบัติตามลำดับความสำคัญในการบังคับใช้หรือไม่เมื่อตัดสินใจว่าจะจับกุมและนำผู้อพยพที่ไม่มีเอกสารออกจากประเทศ
ใครก็ตามที่มีความคุ้นเคยกับกฎหมายคนเข้าเมืองของสหพันธรัฐจะรู้สึกงุนงงว่าปัญหานี้จำเป็นต้องมีการดำเนินคดี น้อยกว่ามากที่ศาลฎีกาต้องแก้ไข กฎหมายของรัฐบาลกลางกำหนดให้เลขาธิการความมั่นคงแห่งมาตุภูมิ “ต้องรับผิดชอบ” สำหรับ ” การกำหนดนโยบายและลำดับความสำคัญในการบังคับใช้การเข้าเมือง ” ดังนั้นหน่วยงานบังคับใช้กฎหมายตรวจคนเข้าเมืองเช่น ICE จึงอยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้าหน้าที่การเมืองอาวุโสที่รับผิดชอบประธานาธิบดีที่มาจากการเลือกตั้ง
ตามอำนาจนี้ เลขาธิการ Alejandro Mayorkas ได้ออกบันทึกถึงรักษาการผู้อำนวยการของ ICE เมื่อเดือนกันยายน ปีที่ แล้ว โดยแจ้งเขาว่าหน่วยงานควรจัดลำดับความสำคัญของความพยายามในการบังคับใช้กับผู้อพยพที่ไม่มีเอกสารหรือเคลื่อนย้ายได้ซึ่ง “เป็นภัยคุกคามต่อความมั่นคงของชาติ ความปลอดภัยสาธารณะ และความมั่นคงชายแดนและ จึงคุกคามความเป็นอยู่ที่ดีของอเมริกา”
ไม่นานหลังจาก Mayorkas ได้ออกบันทึกนี้ อย่างไรก็ตาม อัยการสูงสุดของเท็กซัสและลุยเซียนาของพรรครีพับลิกันก็ไปหาดรูว์ ทิปตัน ผู้พิพากษาของทรัมป์ซึ่งเป็นที่รู้จักในเรื่องการมอบคำตัดสินที่น่าสงสัยทางกฎหมายที่ขัดขวางนโยบายการเข้าเมืองของฝ่ายบริหารของไบเดน โดยขอให้ทิปตันประกาศบันทึกช่วยจำของนายกเทศมนตรีที่ผิดกฎหมาย Tipton ยอมจำนนและการตัดสินใจของเขาได้รับการยอมรับโดยคณะกรรมการฝ่ายขวาโดยเฉพาะของศาลอุทธรณ์ศาลสหรัฐฯ สำหรับรอบที่ 5
